پاسخ خودآزمایی های زبان فارسی۲
خلاصه ی درس اول :
- زبان و گفتار دو پدیده جدا از هم هستند .
- گفتار پدیده ی مادی ، فیزیولوژیایی و روان شناختی است .
- با محروم شدن فرد از تکلم ، فهم آوایی از میان نمی رود .
- زبان توانایی تولید و درک جملات است ؛ گفتار کاربرد عملی این توانایی است .
بیاموزیم :
در زبان فارسی نباید به پیروی از زبان عربی ، کلمات فارسی را با .... یَت ( یّة ) همراه کنیم ؛ بنابراین به کاربردن کلماتی مانند خوبیّت ، رهبریّت ، آشنائیّت ، منیّت ، دوئیّت ، شهریّت ، برتریّت و .... صحیح نیست . اما کلماتی مانند : بشریّت ، مدیریّت ،
انسانیّت و ... چون عربی هستند ، اشکالی ندارد .
خود آزمایی درس اول :
1) تمایز زبان و گفتار را با قواعد شطرنج و بازی شطرنج مقایسه کنید .
با توجه به متن درس می توان گفت که توانش زبانی، ثابت و غیر قابل تغییر است و هیچ گونه خطا و اشتباهی در آن اتفاق نمی افتد . بلکه خطا و اشتباه در گفتار رخ می دهد . قواعد شطرنج نیز مثل توانش زبانی ثابت و غیر قابل تغییر است اما خود بازی شطرنج مانند گفتار است که امکان خطا و اشتباه در آن بسیار است .
2) چگونه می توانیم ثابت کنیم که کرولال ها از توانش زبانی برخوردارند .
زیرا ارتباط افراد کرولال با دیگران ازطریق نمودحرکتی است و با این روش مقصود همدیگر را درک می کنند.
3) فواید تمایز میان زبان و گفتار را در یک بند بنویسید .
الف) تمایز زبان و گفتار به ما کمک می کند تا بدانیم که خطا و اشتباه فقط در گفتار رخ می دهدولی رفع واصلاح آن به وسیله زبان صورت می گیرد . ب) افراد کر و لال نیز از توانایی ذهنی زبان برخوردارند و به هنگام استفاده از آن به جای نمود آوایی یا گفتار ازنمود حرکتی کمک می گیرند . ج)براساس این تمایز نشان می دهیم که چرا گوناگونی لهجه ای و گویشی به یگانگی زبان آسیبی وارد نمی رسانند. علت این امر آن است که گوناگونی یاد شده به گفتار مربوط است نه به زبان .
4) چرا به کاربردن کلماتی چون « آشنائیّت » و « خوبیّت » و « ایرانیّت » درست نیست ؟ شکل درست این کلمات را بنویسید.
زیرا واژه های « آشنا ، خوب ، ایرانی » فارسی اند و « یّت » پسوند مصدر ساز عربی است که به کار بردن آن با کلمه های فارسی درست نیست . بهتر است این کلمات را این گونه به کار بریم : « آشنایی » یا « آشنا بودن » ، « خوبی » یا « خوبی بودن »
و « ایرانی » یا « ایرانی بودن » .
ادامه مطلب ...